Vloedlijn
de vloedlijn
de kust
mijn wielspoor
langs de kwallen
blauwe ogen
op het zand
schepen …
...verder...
de vloedlijn
de kust
mijn wielspoor
langs de kwallen
blauwe ogen
op het zand
schepen …
...verder...
kom
laat ik een gedicht
voor je schrijven
niet volgens metrum
maar als bonte confetti…
...verder...
in de ochtend
weet ik nog wel
waarover ik schreef
en schud
al die nachtwoorden…
...verder...
en dan kijkt
vanuit het web
vol honderdduizenden
je gezicht
me moe
maar ozo
aanwezig …
...verder...
wat muziek nog
en
een onweerstaanbaar glas
dronken van de dag
nippen aan de nacht…
...verder...
ik loog even
om wat rust te vinden
wat balans in het
dwingende ritme
niet …
...verder...
laat me los
ook als je
niet weet
dat ik me
zo aan je
gehecht …
...verder...
de kus
ten afscheid
die in alle
gulzigheid
en siddering
net de tijd
mist
om …
...verder...
vandaag
pas ik in het hokje
solitaire man
en verzorg mij
met mannenzorg
om me …
...verder...
het is maar steeds
zo vreemd
alsof er iemand is
tot wie
ik mij richt…
...verder...