de magie is om mij
een dragende sluier
strelend transparant

ik zweef een beetje
en lach sinds lange tijd
met zoveel meer vreugde

er leeft iets in mijn bloed
dat ik niet benoemen wil
het ontwaakt
en neemt me

mijn schreden zijn zeker
de droom is vol hoop
mijn mond glijdt
telkens weer
in een glimlach
voor mijn muze